Vera was pas drie jaar oud toen ze ernstig verbrand raakte doordat het gourmetstel plotseling ontplofte. Dat is nu acht jaar geleden, maar ze baalt vaak nog enorm van haar littekens.
“Ik was erg bang en boos, omdat er heel veel met me gebeurde wat ik helemaal niet wilde. Mama zette me onder de douche en de mensen van de ambulance knipten mijn mooie nieuwe kleren kapot! Het ongeluk is alweer een tijd geleden, maar ik baal enorm van mijn littekens. Mensen kijken er vaak naar, maar vragen vaak niet wat het is. Steeds weer zijn er kinderen die het nodig vinden om mij te gaan pesten. Ook al zeggen mijn ouders dat het zal wennen, ik vind het nog steeds niet leuk!”
Als je kind brandwonden oploopt, heb je geen idee wat je overkomt. Allereerst hoop je dat je kind het overleeft. Dan volgen operaties en bij de verbandwissel moet je als ouder hulpeloos toekijken als je kind gillend van pijn behandelingen ondergaat. Vervolgens gaat het beter. Maar ook dan ben je er nog niet.
Vera en haar moeder Dittie zitten met veel vragen. Groeien de littekens mee als Vera een groeispurt krijgt? Krijgt ze last van onzekerheid als ze straks een puber is? Vragen die we nu niet kunnen beantwoorden.