Sem verbrandde door een ongeluk met de frituurpan

Vijf jaar geleden struikelde Sem in de schuur. Hij greep zich vast aan het snoer van de frituurpan en kreeg gloeiend heet frituurvet over zich heen. Sem verbrandde over 43 procent van zijn lichaampje, wat heel erg veel is voor een kindje van 4 jaar. Gelukkig bleek Sem een echt vechtertje! Nu is Sem negen jaar. De brandwonden zijn inmiddels een deel van zijn leven geworden. Bekijk in de indrukwekkende video Sem zijn verhaal.

Vaderdag 2012 

“Vaderdag 2012, ik zal het nooit vergeten. Het begon als zo’n perfecte zondag. We hadden heerlijk gegeten in de zon. Mijn man was boven terwijl ik de tafel afruimde. Opeens hoorde ik een gil die door merg en been ging. Ons lieve kereltje, toen vier jaar oud, rende naar me toe. Hij blonk van het hete frituurvet. Die mooie dag veranderde in één klap in een nachtmerrie.”

“We dachten de frituurpan goed te hebben weggezet; de snoeren weggewerkt langs de deur van de schuur. Waarschijnlijk is Sem gevallen en heeft hij zich aan de post van de deur vastgegrepen. Daarbij trok hij per ongeluk aan het snoer en viel de nog gloeiendhete pan achterop zijn schouder en rug.

“De eerste tweeënhalve week is hij wel zeven keer geopereerd!”

Voor 43 procent verbrand 

“Eenmaal in het Brandwondencentrum in Beverwijk bleek dat Sem 43 procent verbrand was aan zijn gezicht, rug, arm, handen, voeten en benen. Dat is erg veel voor een kindje van 4 jaar. De volgende dag begonnen de behandelingen. Eerst om de dag een huidtransplantatie. De eerste tweeënhalve week is hij wel zeven keer geopereerd! Anderhalve week leefden we echt tussen hoop en vrees. We moesten er rekening mee houden dat hij het niet zou kunnen halen. Gelukkig bleek Sem een echt vechtertje. Na anderhalve week ging het langzaam ietsje beter. Na tweeënhalve week intensive care mocht Sem naar een gewone afdeling. Het herstel proces ging echt met ups en downs. Uiteindelijk was hij er klaar voor om thuis te komen. Wel moesten we drie keer per week terug voor verbandwissels.”

“Na de heftige ziekenhuisperiode was het zeker niet klaar. Sterker nog, het is voor ons iets waar we echt elke dag mee bezig zijn. Nog steeds heeft Sem veel behandeling nodig. Naast de twee keer per week fysiotherapie en twee keer per week huidtherapie, wordt hij zeker drie keer per jaar geopereerd. Daarnaast is er ook altijd de zorg die wij thuis als ouders aan hem besteden. Twee keer per dag moet hij ingesmeerd worden. Sem heeft erg veel last van jeuk, met name ‘s nachts. Dat zorgt ervoor dat hij met regelmaat ‘s nachts wakker is. Lastig voor Sem, omdat hij de volgende dag wel weer gewoon op school verwacht wordt. Sem is inmiddels negen jaar. De brandwonden zijn een deel van zijn leven geworden.” 

Positief blijven

“Het ongeval met Sem veranderde ons leven. Niet perse in negatieve zin. Dingen die vroeger misschien heel belangrijk leken, blijken dat nu helemaal niet meer te zijn. We proberen het altijd positief te benaderen. Hoe wij als ouders met hem omgaan bepaalt hoe hij er mee omgaat. Ook in de toekomst.”

“Lotgenotenactiviteiten zoals de Brandwondendag zijn voor ons als gezin erg belangrijk. Fijn om mensen te ontmoeten die het echt begrijpen, omdat ze het zelf hebben meegemaakt. Heerlijk dat soms één woord al genoeg is. Onze kinderen kijken er altijd erg naar uit. Super ook dat niet alleen Sem, maar ook zijn broertje en zusje mee mogen. Het heeft ook heel veel invloed op hun leven.”