‘Ik droom van een toekomst zonder littekens’

René verbrandde in café ’t Hemeltje in Volendam. Hij vertelt: “Ik had enorm veel last van mijn trekkende littekens. Als ik ’s ochtends wakker werd, stonden mijn armen in een hoek van 90 graden. Ik moest vaak geopereerd worden om dit te verhelpen.’’

René Schilder werkte als barman in café de Hemel. Hier vond tijdens de nieuwjaarsnacht van 2000 naar 2001 de cafébrand plaats. Hij verliet als één van de laatsten het café en liep daardoor zeer ernstige brandwonden op. 

Lichaam voor 40 procent verbrand

“Na de brand lag ik bijna drie maanden in het brandwondencentrum in Beverwijk. Ik werd vier weken in een kunstmatige coma gehouden. Mijn lichaam was voor 40 procent verbrand. Alleen door huidtransplantaties konden mijn grote brandwonden helen. De onverbrande huid van mijn benen is getransplanteerd naar de brandwonden in mijn gezicht, op mijn handen en armen. Door de vele huidtransplantaties is alleen mijn linkerkuit onbeschadigd.” 

“In een paar jaar heb ik twintig vervolgoperaties ondergaan” 

“Na mijn ontslag uit het brandwondencentrum volgde een lang revalidatietraject. Ik moest eigenlijk alles opnieuw leren. Hierbij had ik enorm veel last van mijn trekkende littekens. Mijn armen waren er het ergst aan toe. Ik kon ze niet meer strekken. Als ik ’s ochtends wakker werd, stonden mijn armen in een hoek van negentig graden. In de jaren die volgden heb ik twintig vervolgoperaties ondergaan om dit te verhelpen.”