Janny was 16 jaar toen ze bij een noodlottig ongeval onder een vrachtwagen terecht kwam. Ze ging daarna een langdurig traject in waarbij een transplantatie nodig was. “Ik zie mezelf nog zo op het zebrapad zitten, totaal verdoofd van de pijn.”
Aanvankelijk was het vermoeden dat Janny haar been geamputeerd moest worden, maar één arts stak zijn nek uit om haar been te behouden. “Ik was de eerste waarvan de voetzool van de ene voet voor de andere gebruikt werd. Mijn voeten waren dus via een gesteelde transplantatie aan elkaar gegroeid. Ik zeg altijd, ik heb een geknutseld been, maar het is er nog!”
Het geloof
Een wonder noemt Janny het dat haar been niet meer is aangetast, gezien de ernst van het ongeluk. “Uiteindelijk heeft het 33 jaar geduurd voordat mijn wonden helemaal waren geheeld. Ik heb, met name na mijn ziekenhuisperiode, heel veel kracht gevonden in mijn geloof. Daarnaast ben ik heel dankbaar voor mijn moeder die mij zo sterk heeft bijgestaan en me direct overal mee naartoe heeft genomen kort na het ongeluk.”
Janny heeft altijd een positieve houding gehad. “Ik heb meerdere keren opnieuw moeten leren lopen, maar ik heb het gedaan en bleef altijd in mezelf geloven!’ Toen dit fotoproject op haar pad kwam, twijfelde ze dan ook geen moment. “Ik schaam mij niet voor mijn littekens en heel Nederland mag ze zien.”
Een gouden randje
De goudkleurige reddingsdeken is essentieel bij brandwondenpatiënten. Slachtoffers worden hier door de hulpdiensten in opgevangen. Door de brandwonden verliest het lichaam veel warmte en krijgt het slachtoffer het koud. De reddingsdeken zorgt ervoor dat het slachtoffer warm blijft. De modellen geven met deze fotoshoot een gouden randje aan hun ongeluk.