Gerlinde werd geboren met een hartafwijking, waardoor ze al vroeg grote littekens had door operaties. Na een bacterie op haar hartklep in 2004, kreeg ze acht jaar later een vleesetende bacterie in haar arm. Na een zware periode zet ze zich nu graag in voor anderen.
“De bacterie op mijn hartklep is waarschijnlijk door een wondje gekomen,” blikt Gerlinde terug, “en omdat ik een iets mindere weerstand heb kreeg ik door een keelontsteking de vleesetende bacterie in mijn arm.” De artsen zijn aan het knutselen gegaan. “Van mijn ene been hebben ze huid gebruikt om de wond te dichten, later hebben ze uit het andere been een grote spier gehaald om de functie in de arm te kunnen behouden.”
“Ik jaag geen dingen meer na, ik geniet van de kleine dingen”
Lichamelijk en mentaal ging Gerlinde door een zware periode. “Ik ben heel veel informatie kwijtgeraakt in mijn hoofd en dat is lastig. Ik sta nu wel anders in het leven. Ik jaag geen dingen meer na, ik geniet van de kleine dingen. Ik wil ook graag meer gaan betekenen voor lotgenoten, maar daarvoor moet ik eerst zelf de volledige rust vinden. Daar ben ik nu naar op zoek en geniet vooral volop van mijn gezin!
Een gouden randje
De goudkleurige reddingsdeken is essentieel bij brandwondenpatiënten. Slachtoffers worden hier door de hulpdiensten in opgevangen. Door de brandwonden verliest het lichaam veel warmte en krijgt het slachtoffer het koud. De reddingsdeken zorgt ervoor dat het slachtoffer warm blijft. De modellen geven met deze fotoshoot een gouden randje aan hun ongeluk.