Het is november 2021. Daan en zijn vriendin staan op het punt om te genieten van een filmavond. Terwijl zijn vriendin de drankjes inschenkt, ontfermt Daan zich over de bio-ethanolhaard. “Ik stak de haard aan, maar dacht dat hij niet goed brandde door de lage blauwe vlammen. Er zat nog een klein beetje bio-ethanol in de fles en ik dacht dat ik dat er wel in kon spuiten. Met al mijn BHV-opleidingen had ik natuurlijk beter moeten weten. Maar zo’n handeling besluit je in een split second.”
Wat volgt is een explosie en een steekvlam. Recht in het gezicht van Daan. Geëmotioneerd vertelt hij: “Ik dacht op dat moment dat het mijn dood zou worden en heb gigantisch lopen schreeuwen.” Daan staat vanaf zijn middel in brand. Hij valt op de grond en begint direct te rollen. Om de vlammen te blussen, probeert zijn vriendin ondertussen een trui over hem heen te gooien. Ze zet Daan heel snel onder een lauwe douche en belt 112.
“De brandweer en ambulance waren gelukkig heel snel ter plaatse. De ambulance nam mij mee naar het ziekenhuis in Harderwijk. Omdat ik misschien een inhalatietrauma (letsel door inademen van hitte, rook en giftige stoffen) had, twijfelden ze om mij meteen naar het brandwondencentrum in Beverwijk te brengen. Gelukkig was dat niet zo.”

Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis, wordt Daan anderhalf uur onderzocht. “Ik had helemaal geen pijn en daar stonden de artsen van te kijken. Gelukkig mocht ik een paar uur later naar huis. De haard heb ik nog diezelfde dag weg laten halen en is nooit meer teruggekomen.”
Daan herstelt gelukkig goed. De dode huid op zijn gezicht wordt verwijderd en na 2 weken gaat hij weer aan het werk. “Maar een paar maanden later kreeg ik de mentale klap. Het duurde een tijd om daar overheen te komen.”
Met klem wil Daan anderen waarschuwen voor de gevaren van bio-ethanol. “Mijn motto is dat bio-ethanol verboden zou moeten worden voor de particuliere markt. Het is levensgevaar spul wat op dit moment zelfs door kinderen bij bijvoorbeeld Action gekocht kan worden.”