Rebecca was net een paar weken terug bevallen van haar tweede zoontje. De lactatiekundige was op bezoek en ze bood haar iets te drinken aan. “Ik zette de hete thee al expres in het midden van de salontafel en zei tegen Boris dat hij voorzichtig moest zijn.”
Nog geen 5 seconden later stootte kleine Boris tijdens het spelen tegen de tafel aan. “Het kopje thee viel om en een golf van heet water kwam over zijn buik.” Hij gilde het uit. Rebecca rent meteen met hem naar boven en zet hem onder de douche. “Tijdens het koelen keek ik of de kleding uit kon.”
In eerste instantie dacht Rebecca dat het wel meeviel. “Tot ik met mijn hand over zijn buik ging en de vellen aan mijn hand hingen.” Ze belde meteen naar de huisarts die een ambulance liet komen. “Door het gegil van Boris kon ik het amper verstaan, maar ik moest nog blijven koelen tot de ambulance er was.”
Het ambulancepersoneel was heel lief voor hem. “Toen hij in de ambulance mee mocht, werd hij eindelijk rustig. Want het was natuurlijk heel cool om in ‘de gele bus’ mee te mogen.” Bij het ziekenhuis kreeg hij al snel morfine tegen de pijn en begon de behandeling…
Behandeling
“Mijn moederhart brak tijdens het schoonmaken van de brandwond.” Het personeel werkte zo snel mogelijk, maar het gegil van Boris ging door merg en been. Gelukkig konden ze de rest van de verzorging thuis doen. Rebecca en haar man kregen instructies mee om de wond te verzorgen.
Het gaat goed met Boris. “Elke keer als hij een ambulance ziet, wil hij er weer in.” Bij het zien van een kopje thee weet hij nu dat het heet en gevaarlijk is. “Hij doet dan heel bewust een stapje terug.” Voor zijn litteken schaamt hij zich gelukkig niet. “Als er visite is, laat hij het altijd vol trots zien.”
Dankzij het goede handelen van Rebecca is de kans groot dat de brandwond helemaal zal genezen. “Je voelt je als ouders verantwoordelijk voor je kind en het is verschrikkelijk om hem zo veel pijn te zien hebben.” Maar ze weet ook dat een ongeluk in een klein hoekje zit en dingen soms gewoon gebeuren. “Het is dan belangrijk dat je weet wat je moet doen.”